Χρήστος Μποκόρος
[Μία είναι πάντα η εντολή]
Μου έστειλε ο Giannis Kastritsis μία φωτογραφία χθες. Με τράβηξε το καλοκαίρι, Αύγουστο, όταν είχαμε ανέβει στ’ Άγραφα, οι κοντοχωριανοί, μαζί με την Δέσποινα και την Χρυσούλα. Ξεμάκρυνα κάποια στιγμή σε μια κορφή ψάχνοντας από ψηλά να ‘δω το πέρασμα της Νιάλας. Εκεί με πέτυχε. Ρωτάει τώρα να του πω τις νέες εντολές που πήρα φωτισμένος εκεί πάνω.
Αμίλητη ερημιά η ομορφιά, Γιαννάκη. Ασπρόμαυροι οι καιροί που κουβαλάμε. Κι ας μας κυκλώνουνε πολύχρωμα, πολύβοα και νεοβόρα πλήθη. Τα ίδια είδα πάλι. Τίποτε απ’ τα στοιχειώδη δεν αλλάζει. Όλα τ’ άλλα φανταχτερά στολίδια, κύμβαλα, περαστικά. Το φως, είτε κρυμμένο είτε ακάλυπτο από σύννεφα, πάντα ψηλά και μακρυά μας προσπερνά, και κάτω μαύρο, πολύ μαύρο. Σαν την ασπρόμαυρη φωτογραφία που πήρες. Μία είναι πάντα η εντολή: Πριν απ’ τη φώτιση μάζευε ξύλα, κουβάλα νερό. Μετά τη φώτιση… μάζευε ξύλα, κουβάλα νερό.
Φωτογραφία και κείμενο του Χρήστου Μποκόρου στο facebook 7/11/2017
