Ο σκηνοθέτης είναι ο συντονιστής όλης της θεατρικής δουλειάς. Κατά κάποιον τρόπο δάσκαλος των ηθοποιών με τους οποίους συνεργάζεται στη διάπλαση των ρόλων και του ύφους της παράστασης. Χρειάζεται ευαισθησία, εξυπνάδα, καλλιέργεια, μόρφωση, ώστε να μπορεί να διδάσκει. Φανατισμό στη δουλειά του, που είναι μεγάλη και βαριά, αλλά και αντοχή.
Κάρολος Κουν,
Κάνουμε θέατρο για την ψυχή μας
Στο θέατρο, ο σκηνοθέτης είναι πρόσωπο επιστατικό, τον γέννησε η ανάγκη τακτοποίησης κι ενορχήστρωσης των διαφόρων παραγόντων της σκηνικής παράστασης και η ανάγκη μιας μελέτης πάνω στο έργο του δραματικού ποιητή. Στον κινηματογράφο, αντίθετα, ο σκηνοθέτης είναι ο ίδιος ο ποιητής της ταινίας. Την παρουσιάζει σαν ένα δικό του προϊόν, από τη φαντασία τη δική του ξεφυτρώνει, τη δική του ψυχική κατάσταση εκφράζει και τη δική του αντίληψη ζωής. Ο σκηνοθέτης είναι που θα συλλάβει το θέμα, που θα οδηγήσει το χέρι του σεναριογράφου, που θα τοποθετήσει τον κινηματογραφικό φακό, που θα κινήσει τους ηθοποιούς, που θα λεπτουργήσει ακόμα – όπως συμβαίνει στις ιδανικές περιπτώσεις – το οριστικό μοντάζ.
Αλέξης Σολωμός,
Έστι Θέατρον και άλλα
