P. Picasso, Γυναίκα με καπέλο, 1962
Η φωτογραφία από τη διεύθυνση: http://www.lifo.gr/team/u43054/47686
1. Δε λέω τα πάντα, ζωγραφίζω τα πάντα.
2. Όταν ζωγραφίζουμε ένα έργο είναι σαν να κρατάμε ημερολόγιο.
3. Οι πίνακες, ολοκληρωμένοι ή μη, είναι σελίδες του ημερολογίου μου κι έχουν τη σημασία τους ως τέτοιες. Στο μέλλον θα ξεχωρίσουν τις σελίδες που θεωρούν σημαντικές. Δεν είναι δική μου δουλειά να κάνω αυτή την επιλογή. Έχω την εντύπωση ότι ο χρόνος περνάει από δίπλα μου όλο και πιο γρήγορα. Είμαι σαν ένα ποτάμι το οποίο κυλάει συνεχώς συμπαρασύροντας δένδρα που φύτρωσαν πολύ κοντά στις όχθες του.
4. Μπροστά σε ένα μεγάλο πίνακα με κοχύλια, ο Πικάσο είπε μια μέρα στο Jean Cassou. «Αισθάνθηκα αμέσως όλη τη μυρωδιά του λιμανιού της Βαρκελώνης».
5. Ζωγραφίζω τ’ αντικείμενα γι’ αυτό που είναι. Είναι στο υποσυνείδητό μου. Όταν οι άνθρωποι τα κοιτάζουν, ο καθένας δείχνει ενδεχομένως κι ένα διαφορετικό νόημα σ’ αυτό που βλέπει σ’ αυτά τα αντικείμενα. Εγώ δεν σκέφτομαι να τους δώσω ένα συγκεκριμένο νόημα. Δεν υπάρχει καμιά σκόπιμη πρόθεση για προπαγάνδα μέσα στα έργα μου.
-Εκτός από τη Γκερνίκα;
-Ναι, εκτός από τη Γκερνίκα. Εκεί υπάρχει ένα σκόπιμο κάλεσμα στο λαό, μια εσκεμμένη προπαγανδιστική τάση.
6. Η ζωγραφική δεν είναι ποτέ πεζός λόγος, είναι ποίηση, είναι γραμμένη με στίχους με πλαστικές ομοιοκαταληξίες.
7. Τι είναι οι εικαστικές τέχνες; Τι είναι η ζωγραφική; Μένουμε γαντζωμένοι σε παλιομοδίτικες ιδέες και καθιερωμένους ορισμούς, σαν να μην ήταν ακριβώς καθήκον του καλλιτέχνη να βρει καινούργιους.
Pablo Picasso, Σκέψεις για την τέχνη
Να εντοπίσετε τα χρώματα που χρησιμοποιεί ο ποιητής και να δοκιμάσετε να αποδώσετε εικαστικά το ποίημα.
