Φανή Αθανασιάδου
[Το βλέμμα]
Ήθελα εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή να είχα μια φωτογραφική μηχανή να αποτυπώσω το απελπισμένο βλέμμα του 15χρονου προσφυγόπουλου που καθόταν στο παγκάκι της παραλίας μαζί με την μητέρα του και τα μικρότερα αδέλφια του… Δεν μπορεί να φανταστεί κανείς τι σημαίνει να ’σαι ακόμα παιδί ή έφηβος και να ’χεις αυτή τη ματιά… μπροστά να απλώνεται ο ορίζοντας μιας ανοιχτής θάλασσας και συ να μην τον βλέπεις..Ταυτόχρονα σκεφτόμουν ποια είναι τα διακριτά όρια ανάμεσα στην αυθαίρετη παρέμβαση σε μια τόσο προσωπική στιγμή με τη δημοσιοποίηση της μέσω μιας φωτογραφίας, ασχέτως αν η αιτία που προκάλεσε αυτό το αποτέλεσμα και ευθύνεται γι’ αυτό το απεγνωσμένο εφηβικό βλέμμα είναι ο πόλεμος… και κάθε πόλεμος μας αφορά όλους/όλες αφού στο πέρασμα του αφήνει τον όλεθρο και την καταστροφή αφανίζοντας την ίδια τη ζωή..
Κείμενο της Φανής Αθανασιάδου στο facebook, 26/11/ 2016
Να καταγράψετε ένα γεγονός που σας έκανε εντύπωση (100-150 λέξεις) συνοδεύοντάς το με την κατάλληλη φωτογραφία. Τι νομίζετε ότι προσφέρει η φωτογραφία στην «ανάγνωση» του κειμένου;