[Τα ζευγαρώματα των τεχνών], Γιώργος Σεφέρης

Σεφέρης-Μόραλης
[Τα ζευγαρώματα των τεχνών] (απόσπασμα)

Α. Από τα Ζωγραφικά Σχόλια του Γιάννη Μόραλη για την εικονογράφηση της έκδοσης Ποιήματα του Γιώργου Σεφέρη, Ίκαρος 1965.

Ταπισερί Γιάννη Μόραλη, 100 X 197 εκ. Συλλογή Άντας Λόντου

Ο ίδιος ο Σεφέρης είχε γράψει για τα συγκεκριμένα έργα:

«Σπάνια μου πέτυχαν τα ζευγαρώματα των τεχνών. Ήταν πάντα για μένα κάτι σαν δυο άλογα ζεμένα στο ίδιο αμάξι που ξαφνικά τραβούν προς αντίθετες κατευθύνσεις. Έτσι άκουσα με πολύ δισταγμό την ιδέα του Ίκαρου να ζητήσει από το Γιάννη Μόραλη να εικονογραφήσει τα ποιήματά μου.

Ωστόσο όταν, ύστερα από αρκετούς μήνες, ο Μόραλης μου έδειξε τις ζωγραφιές του, κατάλαβα πως μπορεί κάποτε να μην υπάρχει διόλου αμάξι, παρά μόνο δυο ελεύθερα άλογα καλπάζοντας ανεξάρτητα σ’ ένα πράσινο λιβάδι.(…) Έτυχε να με ρωτήσουν αν αυτές οι εικόνες είναι η σωστή ζωγραφική ερμηνεία των ποιημάτων μου. Ο επαρκής παρατηρητής εύκολα βλέπει πως δεν υπάρχει περιεχόμενο σ’ ένα τέτοιο ερώτημα. Η ερμηνεία κάθε έργου είναι ερμηνεία του εαυτού μας, όχι εκείνου που το δημιούργησε, αλλά εκείνου που το διαβάζει, το βλέπει ή το ακούει…»

Β. Το Γιασεμί, Γιώργος Σεφέρης

Το Γιασεμί

Είτε βραδιάζει

είτε φέγγει

μένει λευκό

το γιασεμί.